- söz ustası
- is.
Söz söylemesini bilen veya ağzına söz yakışan kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
söz ustası
Look at other dictionaries:
söz — is. 1) Bir düşünceyi eksiksiz olarak anlatan kelime dizisi, lakırtı, kelam, laf, kavil 2) Bir veya birkaç heceden oluşan ve anlamı olan ses birliği, kelime, sözcük 3) Bir konuyu yazılı veya sözlü olarak açıklamaya yarayan kelime dizisi Yer yer… … Çağatay Osmanlı Sözlük
usta — is. 1. Bir sənəti lazımınca, əsaslı surətdə öyrənib onunla məşğul olan adam; sənətkar. Bununla belə onun bircə nəfər həqiqi dostu var idi: saatsaz usta Zeynal. Ə. H.. Usta Fərrux işdən kefi kök qayıtmışdı. B. Bayramov. // Peşə, sənət öyrədən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
usta — is., Far. ustād 1) Bir zanaatı gereği gibi öğrenmiş olan ve kendi başına yapabilen kimse 2) Zanaat öğreticisi 3) Zanaatçılar için unvan Üzeyir usta yoldan geçmeyeceğimizi söyledi. R. H. Karay 4) sf. Eli uz, işinin eri, becerikli, mahir Bunların… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sərraf — ə. 1) bir dövlətin pulunu başqa dövlətin puluna dəyişən adam; 2) pulu xırdalayan; kassir; 3) m. başa düşən, dərindən başa düşən. Sərrafi həqiqi əsil sərraf, öz işinin ustası; sərrafi süxən söz ustası, sözü tez başa düşən adam; hazırcavab; sərrafi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədi’ — ə. 1) misli bərabəri olmayan bir şey icad edən; 2) bax: bədiə. Bədii əflak göyləri yaradan; bədii kəlam bədii söz ustası … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
süxənvər — f. söz ustası, gözəl danışan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dilavər — sif. <fars.> 1. Qoçaq, igid, cəsur, ürəkli, mərd. Çətin ələ düşər dilavər gözəl. Q. Z.. Zeynəb . . dilavər, kimsədən qorxmaz və çəkinməz bir qarı idi. S. S. A.. Fərman həmişə belə qoçaq və dilavər qızların yanında sıxılar və özünü itirərdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəzəkçi — is. 1. Bəzək vuran, bəzək verən, bəzək işləri ustası. 2. etnoqr. Köhnə məişətdə: gəlin köçürülən qızları, yaxud varlı evlərdə qadınları bəzəndirib geyindirən. Bəzəkçi qadınlar içəri girdilər. M. S. O.. 3. məc. dan. Adamı bəzəyən, adama söz qoşan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ikiqat — 1. sif. Bir birinə uyğun, yaxud yekcins iki hissədən ibarət. İkiqat parça. İkiqat pəncərə. – <Şahsənəm xala> çadrasını ikiqat eləyib atdı başına. . E. Sultanov. Sərəncam bacı başında ikiqat çarşab oğlunu dolandırıb gəzdirirdi. . Ç..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
