şairlik

şairlik
is., -ği
Şair olma durumu

Bu koltuk ve bu sohbet, az çok şairlik, ediplik iddiasında bulunan İzzeti Efendi'nin hoşuna gidiyordu.

- E. E. Talu

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • şairlik — is. Şeir yazma, şeir qoşma sənəti. Cəfər <Abdulla Şaiqin> hər bir addımını, hərəkətini təqib edir, elə bil, ondan şairlik ilhamı almağa çalışırdı. M. A …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mütəşair — ə. şairlik iddiasında olan qafiyəpərdaz, qafiyəsaz …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • MÜTEŞÂİRİYET — Şairlik taslama …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • TEŞAUR — şâirlik taslamak. Kendini şâir gibi göstermek …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • damar — is., anat. 1) Canlı varlıklarda kanın veya besleyici sıvıların dolaştığı kanal Alnında ve şakaklarında şişen damarlar ağrıyordu. P. Safa 2) Mermerde, bazı taşlarda ve tahta kesitlerinde renk ayrılığı gösteren dalgalı çizgi 3) Başka türden… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • təşaür — ə. özünü şair kimi qələmə vermə; şairlik iddiasında olma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • cavanlıq — is. Cavan yaşlar, gənclik dövrü, gənclik (qocalıq ziddi). Əfsus, qocaldım, ağacım düşdü əlimdən; Səd heyf cavanlıq! M. Ə. S.. Bir az sükutdan sonra Yusif dedi: – Cavanlıqdır, zərər yoxdur. N. N.. // Cavanlıqda – gənc yaşlarında, gənclikdə, cavan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çalışmaq — f. 1. Bir şeyi əldə etmək üçün səy göstərmək, əmək sərf etmək, səy və qeyrət göstərmək, cidd cəhd göstərmək, əlləşmək. Qalib gəlməyə çalışmaq. – Deyirdilər ki, cavanlıqda Mirzə Səfər özü şairlik fikrinə düşüb, şeir demək üçün çox çalışmışdı,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istedad — is. <ər.> 1. Fitri qabiliyyət, bir şeyi tez mənimsəmə qabiliyyəti; zəka, talant. Şairlik istedadı. – Ey Füzuli, müttəsil dövran müxalifdir mana; Qaliba ərbabi istedadı dövran istəməz. F.. <Fitnə:> Dünyada istedad, hər böyük hünər;… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • nəticə — 1. is. <ər.> 1. Bir işdən, hadisədən və s. dən doğan, çıxan hər hansı başqa bir hadisə və ya vəziyyət, hal; son, aqibət. İşin nəticəsi. Təcrübənin nəticəsi. – . . Əlbət ki, bunun bir nəticəsi olacaq, yoxsa bu işlər özbaşına deyil. . C. M..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”