- şapka işareti
- is., dbl.
Düzeltme işareti
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
şapka — is., Rus. 1) Keçe, hasır, kumaş, ip vb. ile yapılan başlık Türkler başlık olarak 1925 te şapkayı kabul ettiler. 2) Boru, baca, direk vb. şeylerin açık olan üst bölümünü havanın etkisinden korumak için takılan başlık Soba borusu şapkası. Lamba… … Çağatay Osmanlı Sözlük
düzeltme işareti — is., dbl. Yazılışları aynı okunuşları ve anlamları farklı Doğu kökenli sözleri birbirinden ayırt etmek ve bunlardaki g, k ünsüzlerini ince okutmak için kullanılan işaret (^), şapka işareti, inceltme işareti, şapka: âdet, âlem, âşık; kâğıt, tezgâh … Çağatay Osmanlı Sözlük
işaret — is., Ar. işāret 1) Anlam yükletilen şey, anlamlı iz, im Noktalama işaretleri. 2) Belirti, gösterge, alamet 3) El, yüz hareketleriyle gösterme Artık işaretleri bırakmış, konuşuyor, bir taraftan da saçlarını düzeltiyor. R. H. Karay Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük
şapkalı — sf. 1) Şapka giymiş olan (kimse) Onun yanında, kadife şapkalı, siyahlar giyinmiş bir kadın var. H. C. Yalçın 2) Üzerinde düzeltme işareti bulunan (ünlü) 3) is., bit. b. Şapkası olan bitki … Çağatay Osmanlı Sözlük