şaplatmak

-i, -e

1) "Şap" diye ses çıkartmak

Sonra, bir karış sakallı yüzünden dört beş defa şaplatarak öptü.

- S. F. Abasıyanık

2) Sesli şamar vurmak

Beyin bileğini yakalar, sonra da suratına tokadı şaplatır.

- S. Birsel