- tabanlı
- sf.
Tabanı olan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tabanlı
Look at other dictionaries:
tabanlıg — tabanlı, I, 499 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
düztaban — is., anat. 1) Doğal ayak kemerinin kaybolması ile oluşan yapısal bozukluk 2) sf. Tabanı kemerli olmayan, düz olan (kimse) 3) Dar tabanlı bir tür rende 4) sf., mec. Uğursuz … Çağatay Osmanlı Sözlük
şampanya bardağı — is. Şampanya içmeye ayrılmış özel, ince, uzun veya geniş tabanlı kısa bardak … Çağatay Osmanlı Sözlük
takunya — is., Rum. Genellikle hamam vb. ıslak tabanlı yerlerde kullanılan, yüksek ökçeli, ağaçtan yapılmış bir tür ayak giysisi, nalın Bayramlarda ayağında takunya ile bayram yerlerine gittin. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
