- tablacı
- is.
1) Mallarını tabla üzerinde satan kimse, tablakâr2) Tabla çalan kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tăblăci — TĂBLĂCÍ, tăblăcesc, vb. IV. tranz. A da flexibilitate şi lustru pieii argăsite, întinzând o în toate direcţiile. – et. nec. Trimis de pan111, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 tăblăcí vb. (sil. blă ), ind. prez. 1 sg. şi 3 pl … Dicționar Român
tablacılık — is., ğı Tablacı olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
tablakâr — is., Ar. ṭabla + Far. kār 1) Tablacı 2) esk. Büyük konaklarda mutfaktan yemek tablalarını götürüp getiren görevli … Çağatay Osmanlı Sözlük