- tabütüvan
- is., esk., Far. tāb + tuvān
Güç, kuvvet, takat
Gün kavuşurken Handune'nin de hararet derecesi artmış, tabütüvanı tamamen kesilmişti.
- E. E. Talu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Gün kavuşurken Handune'nin de hararet derecesi artmış, tabütüvanı tamamen kesilmişti.
- E. E. TaluÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.