- tebelleş
- sf., hlk.
İstenmediği hâlde, birinden veya bir yerden ayrılmayan, gitmeyen, musallat olanAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tebelleş etmek — birini veya bir şeyi birinin başına bela etmek ... hanım evladını tepemize tebelleş eden kendisidir. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
TEBELLEŞ — Birbirine geçmiş, karmakarışık, karışmı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tebelleş olmak — bir kimsenin yanından ayrılmamak, onun başına dert olmak, musallat olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
tebelleş olmak — musallat olmak … Beypazari ağzindan sözcükler
asıntı — is. 1) Bir işi hemen yapmayıp bekleterek geri bırakma, tehir, tavik İşi asıntıya bıraktı. İş asıntıda kaldı. 2) Birini tedirgin edecek kadar üzerine düşme 3) argo Sırnaşan, tebelleş olan kimse Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller asıntı olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
asıntı olmak — argo sırnaşmak, tebelleş olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
TASALLUT — Musallat olmak. Birini rahatsız etmek. Tebelleş olmak. Tahakkümane hareket etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük