- tecvit
- is., -di, esk., Ar. tecvīd
1) Kelimelerin söylenişinde, seslerin çıkaklarına, uzunluk ve kısalıklarına göre okunması
Okurken tecvide riayetten kelimeler ağzında yassılanarak, yayvanlaşarak, incelerek çıkıyordu.
- M. Ş. Esendal2) din b. Kur'an'ın doğru okunmasını sağlayan bilim3) din b. Bu bilim üzerine yazılmış kitap
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.