- tefecilik
- is., -ği
Tefecinin işi, faizcilik, murabaha, murabahacılık
Bu Salih Araboğlu, tefecilikten, çalıp çırpmaktan para yapmış, uğursuz heriflerden biridir.
- M. Ş. Esendal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tefecilik
Look at other dictionaries:
faizcilik — is., ği, ekon. Faizcinin işi, tefecilik … Çağatay Osmanlı Sözlük
murabaha — is., esk., Ar. murābaḥa 1) Bir malı çok fazla kârla satma 2) Tefecilik … Çağatay Osmanlı Sözlük
murabahacılık — is., ğı Tefecilik … Çağatay Osmanlı Sözlük
murabaha — kanunun belirlediğinden fazla faiz alınması; tefecilik … Hukuk Sözlüğü
