- tepeli köstebek
- is., -ği, hay. b.
Burun deliklerinin çevresinde dokunma organı görevi yapan dokunaçları bulunan ve uzun kuyruklu köstebek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tepeli — sf. 1) Tepesi olan Tepeli arazi. 2) Başında sorguç, hotoz vb. bir süs bulunan (kuş) Tepeli tavuk. Birleşik Sözler tepeli akbaba tepeli bülbül tepeli dalgıç tepeli deve kuşu … Çağatay Osmanlı Sözlük
köstebek — is., ği, hay. b. 1) Köstebekgillerden, toprak altında oyduğu yuvalarda yaşayan, gözleri hemen hiç görmeyen, derisinden kürk yapılan küçük bir hayvan, sokur, yer sıçanı, kör sıçan (Talpa) 2) mec. Bir iş yerinden, kurumdan özellikle gizli servisten … Çağatay Osmanlı Sözlük