- terkip
- is., -bi, esk., Ar. terkīb
1) Birleşim, birleştirme, bir araya getirme2) dbl. Tamlama
Farsça manasız terkipler yapılıyor.
3) kim. BileşimBirleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
terkip
Look at other dictionaries:
terkip etmek — birleştirmek, bir araya getirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
bileşim — is. 1) Bileşme işi veya durumu Mustafa Kemal, Dil Kurumunu, Tarih Kurumunu ulusal bir bileşim yaratılsın, ulusal bir bilinç doğsun diye kurmuş... A. İlhan 2) kim. İki veya daha çok öge bir araya gelerek yeni bir öge oluşturma, terkip Suyun… … Çağatay Osmanlı Sözlük
tamlama — is., dbl. 1) Bir adın başka bir ad, zamir veya sıfatla birlikte oluşturduğu kelime grubu, terkip: Evin kapısı. Bizim evimiz. Karlı dağlar gibi 2) Tamamlama Birleşik Sözler bağlaçlı tamlama belirtili tamlama belirtisiz tamlama çıkmalı tamlama… … Çağatay Osmanlı Sözlük
terkîb — (A.) [ ﺐﻴﮐﺮﺕ ] birleştirme, terkip … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
İCAD — Vücuda getirmek. Yeniden bir şey meydana getirmek. Yoktan var etmek. (Bak: İbda )(şu zamanda çok ileri giden feylesoflar diyorlar ki: Hiçten, hiçbirşey icad edilmiyor ve hiçbirşey idam edilmiyor; yalnız bir terkip bir tahlildir ki, Kâinat… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
