- tevekkül
- is., din b., Ar. tevekkul
Herhangi bir işte elinden geleni yapıp daha sonrasını Allah'a bırakma
Bu tevekküle karışan bir memnuniyetsizliğin ifadesiydi.
- P. SafaAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tevekkül
Look at other dictionaries:
TEVEKKÜL — İşi başkasına ısmarlamak. * Sebeblere tevessül ettikten sonra neticesini Allah a bırakmak. Allah tan gelene razı olmak. Kendine ait vazifeyi yaptıktan sonra neticelerini Allah dan istemek. Kadere razı olmak. Hakka güvenmek. * Yeis ve kederden… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEVEKKÜL-İ İMANÎ — İman edenlere yakışır tevekkül. İman kuvvetinin ve hakikatının neticesi olan tevekkül … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tevekkül etmek — kadere, yazgıya boyun eğmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
TEVEKKELNA — Tevekkül ettik (meâlinde fiil … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TÜKLAN — Tevekkül etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTEVEKKİL — Kendi yapamıyacağı işde aczini bilip başka birisini vekil kabul etmek. * Tevekkül eden. * Allah a (C.C.) güvenen ve işlerini O na güvenerek tanzim eden. (Bak: Tevekkül … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTEVEKKİLÂNE — f. Tevekkül ederek, tevekkül ile … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
τεβεκέλης — ο, Ν (διαλ. τ.) (για πρόσ.) αφελής. [ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. tevekkul «αφοσίωση»] … Dictionary of Greek
tevekkeli — zf., Ar. tevekkül den Boşuna, boş yere, sebepsiz, rastgele Ne ukalasın, sana tevekkeli ukala bücür demiyorlar. Ç. Altan … Çağatay Osmanlı Sözlük
mütevekkil — (A.) [ ﻞﮐﻮﺘﻡ ] tevekkül eden her işini Tanrı nın iradesine bırakan … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
