- tıkaç
- is., -cı
Herhangi bir şeyin delik veya ağzını tıkamaya yarayan nesneBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tıkaç
Look at other dictionaries:
kör tapa — is. Borunun kullanılmayan veya kullanılması istenilmeyen deliğine takılan dişli tıkaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
tampon — is., Fr. tampon 1) Bir deliği kapamaya yarayan, herhangi bir maddeden yapılmış büyük tıkaç 2) Bir darbenin şiddetini azaltmaya yarayan, içi yumuşak maddeyle dolu şey 3) Çarpışmaların etkisini azaltmak için vagonların, otomobillerin ön ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
tapa — is., İt. tappo 1) Şişe gibi dar delikleri tıkamaya yarayan mantar, cam, tahta veya plastikten tıkaç, tıpa 2) ask. Top mermisinin ucuna takılan ve mermi atıldıktan sonra patlamasını sağlayan ayarlı başlık Birleşik Sözler kör tapa … Çağatay Osmanlı Sözlük
topaç — is., cı 1) Çevresine ip sarılıp birden bırakılarak veya kamçı ile vurularak döndürülen koni biçiminde ucu sivri oyuncak 2) Kurşun borunun ağzını genişletmekte kullanılan bir tür ağaç tıkaç 3) Kayık küreğinin toparlakça yeri 4) Toparlak sepet veya … Çağatay Osmanlı Sözlük
seddâd — (A.) [ داﺪﺱ ] 1. tıkaç. 2. tampon … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
DİSAM — Şişe ağzına konulan tıpa. * Yaraya bağlanan bez. * Kulak içine sokulan şey. * Yarık ve delik tıkamada kullanılan tıkaç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
