- bağlaçlı tamlama
- is., dbl.
Adları, sıfatları arasına bağlaç alan ad veya sıfat tamlaması
Çalışkan ve terbiyeli öğrenci. Zeki fakat tembel çocuk.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bağlaçlı tamlama
Look at other dictionaries:
tamlama — is., dbl. 1) Bir adın başka bir ad, zamir veya sıfatla birlikte oluşturduğu kelime grubu, terkip: Evin kapısı. Bizim evimiz. Karlı dağlar gibi 2) Tamamlama Birleşik Sözler bağlaçlı tamlama belirtili tamlama belirtisiz tamlama çıkmalı tamlama… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlaçlı — sf. Bağlacı olan Birleşik Sözler bağlaçlı tamlama … Çağatay Osmanlı Sözlük
