tohum

tohum
is., bit. b., Far. tuḫm
1) Bitkilerde döllenme sonunda yumurtacıktan oluşan ve yeni bir bitki oluşmasını sağlayan tane
2) mec. Soy sop, döl, nesil, sülale

Tohumu kurudu.
3) mec. Ortaya bir sonuç çıkaran, bir sonucun oluşmasına sebep olan şey

Ruhuna ve hafızasına serpilen bu tohumlar onda zamanla çiçeklerini açar ve meyvelerini verir.

- A. Ş. Hisar
4) Spermatozoit
Birleşik Sözler
Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • tohum zarı — is., bit. b. Tohumu dıştan sararak onu koruma altına alan zar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • buğdaysı tohum — is., bit. b. Buğdaysı meyve …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • uruğ — tohum, cins …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • tarıglag — tohum ekilecek yer, tarla, ekerge I, 496, 500 …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

  • DUHNE — Tohum tânesi, tek tâne. * Darı …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • FÂLIK-ÜL HABBİ VENNEVÂ — Tohum ve çekirdekleri açarak büyüten (Allah C.C …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • MÜBEZZİR — Tohum eken âlet …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • MİBZER — Tohum ekmekte kullanılan bir âlet …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • İNTAŞ — (Tohum) toprakta çimlenme …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • taban — tohum ekildikten sonra torağı düzeltmeye yarayan ağaç merdane …   Beypazari ağzindan sözcükler

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”