- bağlaşık
- sf., -ğı
1) Aralarında anlaşma veya sözleşme sağlanmış olan (kimse veya topluluk), müttefik2) Sonuç, sebep gibi birbiriyle sıkı sıkıya bağlı ve karşılıklı bağımlı olan (nesne, terim)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bağlaşıklık — is., ğı Bağlaşık olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
müttefik — sf., Ar. muttefiḳ Bağlaşık … Çağatay Osmanlı Sözlük