- tonlu ünsüz
- is., dbl.
Ötümlü ünsüz
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tonlu ünsüz
Look at other dictionaries:
ünsüz — sf. 1) Ünü olmayan, gösterişsiz, şöhretsiz 2) is., dbl. Ses yolunda bir engele çarparak çıkan ses, sessiz, sessiz harf, konson, konsonant Birleşik Sözler ünsüz benzeşmesi ünsüz düşmesi ünsüz göçüşmesi ünsüz ikizleşmesi ünsüz tekleşmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
tonlu — sf., dbl. Ötümlü Birleşik Sözler tonlu ünsüz tonlu vurgu … Çağatay Osmanlı Sözlük
ötümlü ünsüz — is., dbl. Ciğerlerden gelen havanın ses yolundaki sivrilmiş ve gerilmiş kapalı bir engele çarpmasıyla oluşan, titreşimli ses veren ünsüz, titreşimli ünsüz, sürekli ünsüz, yumuşak ünsüz, tonlu ünsüz, sedalı ünsüz: b, c, d, g, ğ, j, ı, m, n, v, y,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ötümlü — sf., dbl. Ciğerlerden gelen havanın ses yolundaki sivrilmiş ve gerilmiş kapalı bir engele çarpmasıyla oluşan, titreşimli ses veren (ünsüz), titreşimli, sürekli, yumuşak, tonlu, sedalı Birleşik Sözler ötümlü ünsüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
