- top ağaç
- is., -cı, bit. b.
Gövdesi yüksekçe bir yerden kesilerek dallandırılan ağaç
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
top ağaç
Look at other dictionaries:
ağaç — is., cı, bit. b. 1) Meyve verebilen, gövdesi odun veya kereste olmaya elverişli bulunan ve uzun yıllar yaşayabilen bitki 2) sf. Bu gibi bitkilerin gövdesinden ve dallarından yapılan Ağaç tekne. 3) Direk Birleşik Sözler ağaç arısı ağaç balı ağaç… … Çağatay Osmanlı Sözlük
top — is. 1) Birçok spor oyununda kullanılan, türlü büyüklükte, genellikle kauçuktan yapılmış yuvarlak nesne Havası boşalmış bir futbol topu... A. Gündüz 2) Bazı aletlerde bulunan toparlağımsı parça Kantarın topu. Duvar saatinin topu. 3) Kumaş, kâğıt… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağac-uğac — top. dan. Ağaclar, bir şeyin ağaclardan ibarət olan qismi. Ancaq yağlı dillər tökən Sarımsaq oğlunu neçə gün sonra görməyən Qaçaq Nəbi ağ çadırı söküb, ağac uğacına qədər pöhrəlikdə gizləmişdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
top — (Balakən, Kəlbəcər, Tovuz, Şəki, Zaqatala, Zəngilan) 1. araba təkərində dəndənələrin uclarının birləşdiyi ağac hissə. – Arabanın topu sınıb (Balakən); – Araba havaxdı qalıf günün altında, onaö:rə top çatdaxçatdax oluf (Şəmkir); – Arabanın topu… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çör-çöp — top. Alaq, ağac, ot və s. qırıntısı. Üç qızın yığıb bir yerə qaladığı çör çöpə Güldanə od vurdu. Ə. Vəl.. Torpağın qış aratına qoyulması yerdə qalmış çör çöpün çürüntüyə çevrilməsinə, torpağın qidalanmasına səbəb olur … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göy-göyərti — top. bax göyərti 1. Göygöyərti əkmək. Göy göyərti almaq. – Həyətlərdə ağac uğac, göy göyərti nədir, içməyə su da yoxdur. M. Rz.. Firəngiz göygöyərti ilə toyuq ətini iştaha ilə yedi. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mitil-şitil — top. dan. Üzü tökülmüş, dağılmış, yıpranmış, köhnə, cındır yorğandöşək, palaz və s. Əsgər addımlayıb Kosanın mitil şitilini tərpətdi, ağac çarpayısını yırğaladı. S. R.. Arada bir dönüb evin içinə döşənən mitil şitilə bax(dı). Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ovuntu — top. Bir şeyin ovulmuş hissəcikləri, qırıntıları. Çörək ovuntusu. Ağac ovuntusu. Qənd ovuntusu. Mərmər ovuntusu. – İndi sərçələr ovuntuları səylə dənləyirdilər. H. Seyidbəyli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırıntı — top. Qırılan, sındırılan, doğranan, kəsilən bir şeydən ayrılan xırda parçalar, hissələr, qırıqlar, tikələr; tullantı; xırımxırda. Çörək qırıntısı. Daş qırıntısı. Ağac qırıntısı. Yun qırıntısı. – <Alacəhrə> damın içində dəndən tutmuş çörək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şax-şəvəl — top. Şax, ağac qırıntıları, kolkos. Yolun kənarlarını şax şəvəl basmışdı. – Kəlbalanı yolun qırağında şax şəvəlin içərisində zarıyan bir halda tapmış və götürmüşdülər. S. R.. Tutu dinləyib gözünü Qönçədən çəkdi, dərədəki şax şəvələ baxdı. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
