- toplu taşıma
- is.
Bir şehir halkının ulaşım gereksiniminin, çok sayıda insan taşımaya elverişli büyük taşıma araçlarıyla karşılanmasını sağlayan ulaşım sistemi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
toplu taşıma
Look at other dictionaries:
toplu — sf. 1) Topu olan Toplu tabanca. 2) Hepsi bir arada bulunan, toplanmış Yol, toplu yaşamanın doğurduğu bir gereksinmeyi karşılamak için yapılır. N. Cumalı 3) Birlikte yapılan, kombine 4) Düzenlenmiş, dağınık olmayan Toplu bir oda. 5) Topunu,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
taşıma — is. Taşımak işi Birleşik Sözler aktif taşıma toplu taşıma Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller taşıma su ile değirmen dönmez … Çağatay Osmanlı Sözlük
toplu taşımacılık — is., ğı Toplu taşıma yapma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
belediye — is., Ar. belediyye 1) İl, ilçe, kasaba, belde vb. yerleşim merkezlerinde temizlik, aydınlatma, su, toplu taşıma ve esnafın denetimi gibi kamu hizmetlerine bakan, başkanı ve üyeleri halk tarafından seçilen, tüzel kişiliği olan örgüt, şehremaneti… … Çağatay Osmanlı Sözlük
garaj — is., Fr. garage 1) Otomobil vb. taşıtların konulduğu üstü örtülü yer, arabalık Ben arabayı garaja bırakıp şimdi döneceğim. C. Uçuk 2) Otomobillerin bakım ve onarımının yapıldığı yer Önce arabayı servis garajına çektik. Ç. Altan 3) Toplu taşıma ve … Çağatay Osmanlı Sözlük
halk otobüsü — is. Kentlerde ulaşım hizmeti veren özel sektöre ait toplu taşıma aracı Yolcu taşıyan bir halk otobüsü, yanmış benzine ve yağa buladı ortalığı. M. Uyguner … Çağatay Osmanlı Sözlük
ring hattı — is. Bir toplu taşıma aracının ilk ve son durağının aynı nokta olduğu hat … Çağatay Osmanlı Sözlük
ring seferi — is. Bir toplu taşıma aracının ilk ve son durağı aynı nokta olan seferi … Çağatay Osmanlı Sözlük
tahsisli yol — is. Belediyece görevlendirilmiş toplu taşıma araçları için kentin ana caddelerinde ayrılmış yol şeridi … Çağatay Osmanlı Sözlük
yatar koltuk — is., ğu Bazı toplu taşıma araçlarında kullanılan, gerektiğinde arkalığı geriye doğru yatan koltuk … Çağatay Osmanlı Sözlük
