- topraklı
- sf.
1) İçine toprak karışmış2) Ekecek toprağı olan (köylü)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
topraklı
Look at other dictionaries:
Kiğı — Vorlage:Infobox Ort in der Türkei/Wartung/Landkreis Kiğı Hilfe zu Wappen … Deutsch Wikipedia
topalank — yağmursuz buran, topraklı buran … Çağatay Osmanlı Sözlük
kayır — kum, kaba topraklı yer I, 158, 166; III, 165 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
kayırlıg — düz ve kaba topraklı III, 178 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
GERD-ÂLÛDE — f. Toza toprağa bulaşmış, tozlu topraklı. * Mc: Maddiyatı olan kimse, paralı, zengin … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TA'FİR — Tozlu ve topraklı yapmak. * Ağartmak, beyazlatmak. * Kirletmek. Mülevves etmek. * Oğlan kaçsın diye kadının, emziğine toprak sürmesi. * Güneşte et kurutmak. (O kurumuş ete afir derler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEŞA'US — Tozlu topraklı olmak. Kirlenmek. Paslanmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
