- toycu
- is.
Toy veren kimse, düğüncü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
toycu
Look at other dictionaries:
töycü — (Bərdə, Gədəbəy) tədbir, məsləhət. – Sə:η töycün nədi maηa? (Gədəbəy) ◊ Töycü eləməx’ (Gədəbəy) – məsləhət etmək, tədbir görmək. – Töycü elə:η, bir görəx’ hə:anedey buyişdər? Töycü töx’məx’ (Bərdə) – məsləhət vermək, məsləhətləşmək, tədbir görmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
toyçu — (Ağdam, Qazax, Şərur) toyda musiqi çalan, çalğıçı. – Toyçuları apar oturt, çalsınnar, cama:t da toflaşsın (Ağdam); – Toyçular gəldi (Qazax); – Get toyçu:çağır gəlsin (Şərur) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
toyçu — is. Toyda çalan çalğıçı. Pristav xanımın gileyini başa düşəndən sonra toyçulara çığırdı ki, daha çalmasınlar. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
töycü — is. Keçmişdə: kəndlilərdən alınan vergilərdən biri (vergini və ya ümumi borcu ödəmək üçün camaatdan yığılan pul və s.). <Allahverdi:> . . Bildirki töycünün altından çıxa bilmirdik, indi də dinməver gəlib. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düğüncü — is. 1) Düğün sahibi, toycu 2) Düğün çağrıcısı 3) Düğüne katılan kimse Düğüncüler akşama kadar güneş altında pişmiş, bıkmış, yanmış oldukları için rakı sofrasına pekçe sokuldular. M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vergi — is. 1. Müəssisədən, idarədən, əhalidən və s. dən alınan məcburi dövlət rüsumu. Gəlir vergisi. Kənd təsərrüfatı vergisi. Vergi qoymaq. // Töycü. Ərəb əmiri Əbu Müslim bütün Dağıstan əhalisi üzərinə vergi təyin edib buyurdu ki, . . onu gətirib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
