- tutkal
- is.
Deri, kıkırdak vb. hayvansal maddelerden elde edilen, katılaşıp sertleşme özelliğiyle tahta, kâğıt vb. yapıştırmaya yarayan maddeBirleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tutkal
Look at other dictionaries:
tutkal şerbeti — is. İçine çok az eritilmiş tutkal katılan ılık su … Çağatay Osmanlı Sözlük
tutkal gibi — sırnaşık ve yapışkan (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
ince tutkal — is. Uygun sıvılarla akıcılığı artırılmış sıvı tutkal … Çağatay Osmanlı Sözlük
plastik tutkal — is. Mobilyacılıkta kullanılan ağaç yapıştırıcı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kedibastı — is. Bütün yüzeye tutkal sürmeyi gerektirmeyen işlerde, fırçayı aralıklı bastırarak tutkal sürme işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
tutkallı — sf. 1) Tutkal sürülmüş 2) İçinde tutkal bulunan Ellerime sıvaşan ince, nefis kokulu ve tutkallı sütü hissetmekteyim. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
tutkalsız — sf. 1) Tutkal sürülmemiş 2) İçinde tutkal bulunmayan … Çağatay Osmanlı Sözlük
yelim — yelim, tutkal, kendlsiyle tüy ve tüye benzer şeyler yapı;tırılan tutkal, ökse III, 20, 70, 99, 108bkz: yelim, yilim … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
туткал — (тур. tutkal) дрводелско и чевларско лепило … Macedonian dictionary
çiriş — is., Far. sirīş Çiriş otunun kökünün öğütülmesiyle yapılan ve su ile karılarak tutkal gibi kullanılan esmer, sarı bir toz Birleşik Sözler çiriş otu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller çiriş gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
