- unvanlı
- sf.
Unvanı olan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
müənvən — ə. 1) sərlövhəli, başlıqlı, ünvanlı; 2) bir ünvana malik olan; 3) ünvanlandırılmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mündəric — is. <ər.> köhn. Dərc olunmuş, çap olunmuş. Qarelərimizin diqqətini qəzetimizin 198 ci nömrəsində mündəric «Şayanidiqqətdür» ünvanlı məqaləyə cəlb edir(ik). Ü. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ünvan — is. <ər.> 1. Bax adres 1 və 2 ci mənalarda. <Maral> çox sağ ol! – dedi və ünvanını verərək Qara kişini Bakıya, evinə qonaq çağırdı. Ə. Ə.. Ünvanlara baxa baxa; Bir qapını döydü onlar. M. D.. 2. Ünvanına şəklində – haqqında, barəsində … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atlıg — adlı, unvanlı; ulusun büyüğü, I, 79 atlı, süvari. I, 97, 166; I I, 175; III, 37, 64, 435 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
MUANVEN — İsim sahibi. Ünvanlı. Ünvan verilen. Meşhur. Tantanalı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük