- uykucu
- is.
Uykuyu seven, çok uyuyan kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
uykucu
Look at other dictionaries:
AGYED — Uykucu, tenbel. * Esmer vücutlu. * Nazik derili … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
uykuculuk — is., ğu Uykucu olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
BALİN-PEREST — Hizmetçi, hâdim, hademe. * Tenbel, uykucu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HEDEF — Nişan noktası. * Emel. Varılmak istenen gaye. * Yüksek, bülend. * İri vücudlu adam. * Bir işe yaramayan, tembel ve uykucu olan. (L.R … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
