- uyutucu
- sf.
Uyku veren, uyku getirici
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
MÜNEVVİM — Uyutucu. Uyku veren ilâç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜRKID — Uyutucu ilâç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
uyutuculuk — is., ğu Uyutucu olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
uyku vermek (veya getirmek) — uyuma isteği duyurmak, uyutucu özelliği olmak Sıkılıyorum, uyku veriyor bu tür konuşmalar artık bana. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
EFYUN — f. Haşhaştan çıkarılan uyutucu madde. Afyon … Yeni Lügat Türkçe Sözlük