- uzay uçuşu
- is., gök b.
Uzay gemisi ile dünyadan uzaklaşıp uzaya çıkma
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
uzay — is., gök b. 1) Bütün varlıkların içinde bulunduğu sonsuz boşluk, feza, mekân 2) Bütün gök cisimlerinin içinde bulunduğu sınırsız boşluk Birleşik Sözler uzay adamı uzay bilimi uzay eğrisi uzay gemisi uzay geometri uzay hukuku … Çağatay Osmanlı Sözlük
uçuş — is. Uçma işi veya biçimi Koca mermi bölüğün siperine doğru istikamet aldı, havadan onun uçuşunu takip eden gözler iri dairelerle açılmıştı. F. R. Atay Birleşik Sözler uçuş kartı kör uçuş yalama uçuş gece uçuşu kuş uçuşu … Çağatay Osmanlı Sözlük