- üreme organları
- is., ç., biy.
Organizmada üreme görevi için birlikte oluşmuş organlar bütünü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
üreme — is. 1) Üremek durumu 2) biy. Canlıların cinsel hücrelerinin birleşmesinden ortaya çıkan tohumla veya doğrudan doğruya oluşturdukları sporlarla çoğalmaları, tenasül Birleşik Sözler üreme organları döllenmesiz üreme eşeyli üreme eşeysiz üreme… … Çağatay Osmanlı Sözlük
organ — is., anat., Fr. organe 1) Canlı bir vücudun, belirli bir görev yapan ve sınırları kesin olarak belirlenmiş bölümü, uzuv Bütün iç organlarım burkulur gibi oldu. N. Cumalı 2) mec. Bir görevi, bir işi yerine getirmekle yükümlü kuruluş Devlet… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çiçeksiz bitkiler — is., ç., bit. b. Üreme organları gizli olan mantarlar, eğrelti otları vb. bitkiler sınıfı … Çağatay Osmanlı Sözlük
dikilmek — 1. nsz 1) Dikme (I) işi yapılmak Buraya anıt dikilecek. Bahçeye ağaçlar dikildi. 2) Dik duruma gelmek 3) Ayakta durmak Hissem neyse ben de isterim diye karşıma dikilmez mi? H. Taner 4) Göz belli bir noktaya uzun süre bakmak Gözlerime dikilen… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kasık biti — is., hay. b. Genellikle üreme organları çevresindeki kıl diplerinde yerleşen bir tür bit, kırkayak (Phthirus pubis) … Çağatay Osmanlı Sözlük