- bakla kırı
- sf.
1) Beyazı çoğalmış, beyazlamaya yüz tutmuş (saç vb.)
Bakla kırı sakalını titrete titrete malını öven bakırcıya, ne dediğini işittirmeye çalışmaktadır.
- A. İlhan2) Koyu ve iri lekeli (at donu)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bakla kırı
Look at other dictionaries:
bakla — is., bit. b., Ar. bāḳilā 1) Baklagillerden, yurdumuzun her yerinde yetiştirilen, yeşil kabuklu ve taneli bir bitki (Vicia faba) 2) bit. b. Bu bitkinin yeşil ürünü veya kuru tanesi 3) Bir zinciri oluşturan halka veya parçalardan her biri Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kır — 1. is. 1) Beyazla az miktarda siyah karışmasından oluşan renk Gözlerinden, kırları artan sakalına bir iki damla yaş düştü. F. R. Atay 2) sf. Bu renkte olan Kır sakal. Kır at. Birleşik Sözler gök kır koyu kır bakla kırı demir kırı … Çağatay Osmanlı Sözlük
