- üstü kapalı
- sf.
Açık ve kesin olmayan
Onu yumuşatacağına, daha fazla alaycı yaptı; oldukça üstü kapalı bir sesle...
- H. E. Adıvar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Onu yumuşatacağına, daha fazla alaycı yaptı; oldukça üstü kapalı bir sesle...
- H. E. AdıvarÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kapalı — sf. 1) Kapanmış olan, açılmamış, mestur, açık karşıtı 2) Geçilmez durumda olan 3) Çalışma süresi sona ermiş (iş yeri) 4) Başı örtülü (kadın) 5) Açık ve kesin söz kullanmadan söylenen, müphem 6) Gizli, saklı Meclisler, iç tüzük hükümlerine uygun… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kapalı tribün — is., sp. Spor karşılaşmalarında seyircileri yağmurdan ve güneşten korumak için üstü kapalı olarak yapılmış bölüm … Çağatay Osmanlı Sözlük
telmih etmek — üstü kapalı, imalı bir biçimde anlatmak Dün geceki ağır sözlerini telmih ettiğimi anladı, kızardı. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
üst — is. 1) Bir şeyin yukarı, göğe doğru olan yanı, fevk, alt karşıtı Köyün üst tarafında, saman, taş ve yangın arasında, üstü sazlarla örtülmüş bir kulübenin önünde ateş yanıyor. H. E. Adıvar 2) Bir şeyin görülen yanı, yüzü Bu sefer taşın üstünden… … Çağatay Osmanlı Sözlük
açık tribün — is. Açık havadaki spor karşılaşmalarında seyircilerin oturduğu ve üstü kapalı olmayan bölüm … Çağatay Osmanlı Sözlük
anıştırmak — i Bir şeyi açıkça söylemeyip üstü kapalı anlatmak, dolaylı anlatmak, ima etmek, ihsas etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
anıştırmalı — sf. İçinde anıştırma bulunan, üstü kapalı (davranış, söz) … Çağatay Osmanlı Sözlük
bilmece — is. 1) Bir şeyin adını anmadan niteliklerini üstü kapalı söyleyerek o şeyin ne olduğunu bulmayı dinleyene veya okuyana bırakan oyun, muamma 2) mec. Bilinmeyen şey, muamma Basit cümleleri bile anlamak güç olurken istihza bir bilmeceye döner. A. Ş … Çağatay Osmanlı Sözlük
brıçka — is., Rus. Üstü kapalı, kışın kızak olarak kullanılan tek atlı, yaylı hafif araba … Çağatay Osmanlı Sözlük
dehliz — is., Far. dehlīz Üstü kapalı, dar ve uzun geçit, koridor Mihrabın sağ tarafında dehliz gibi kuytu bir köşeye açılan bir kapı vardır. Y. K. Beyatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük