- yağır
- is., hlk.
1) Sırt, arka, iki kürek arası2) Atın omuzları arasındaki yer3) Çoğunlukla bu yerde eyer ve semerin açtığı yara4) Kel
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yağır
Look at other dictionaries:
yağır — I (Gəncə, Gədəbəy) süründürməçi, borc alıb qaytarmaq istəməyən. – Nə yağır adamsıη, niyə üzmöysüη borcuηu? (Gədəbəy) II (Cəbrayıl, Tovuz) bax yağar II. – Atın beli yağır oluf (Cəbrayıl) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yağır — is. Bel sümüyünün üstündə əmələ gələn, gec sağalan dərin yara. <Eşşək> görməyib axurunda hərgiz co; Dalı yağır, dəxi ayağı cido. S. Ə. Ş.. <Qurban:> Hər gün ölə ölə qayıt, belin olsun yağır. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yağır — atın omuzları arasında yağlı yeri, at yağrı, omuzlarını eyer vurup peyda olan yare … Çağatay Osmanlı Sözlük
yağrın — yağır atın omuzları arasında yağlı yeri, arka tarafı, yaralı yağır yeri … Çağatay Osmanlı Sözlük
yagrımak — yağır olmak, I, 104 yagrınlamak yarnına, sırta, vurmak III, 343bkz: yarınlamak yagrıtmak … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
yağmaq — f. 1. Havadan qar, yağış, dolu kimi şeylər düşmək, tökülmək. Qar yağmaq. Dolu yağmaq. – Havalar gözəl keçirdi, teztez yağış yağırdı. C. M.. 2. Çox miqdarda, arası kəsilmədən tökülmək. Biz şəhərə girdiyimiz zaman şiddətli xəzri əsir, küçələrin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırhaqır — is. Kütləvi surətdə qırma, öldürmə, məhv etmə; qırğın. Səmada, torpaqda düşür qırhaqır; Yerdən alov yağır, göydən od yağır. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
torpaq — is. 1. Planetimizin bitki aləminin inkişaf etdiyi üst qatı. Yer qabığının istilik, rütubət, hava və orqanizmlərin fəaliyyəti təsiri altında dəyişmiş üst qatı torpaq adlanır. «Ümumi fiziki coğrafiya». // Yer qabığının tərkibinə daxil olan yumşaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yol-iz — is. Yol. <Rizvan:> Hava yağır. Sonra yol iz tutular, gecəyə düşərik!. . S. H.. Qar yağır ağır ağır; Yollar izlər ağarır. H. Hüseynzadə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
