- yakasız
- sf.
Yakası olmayan
Adamın sırtında yakasız bir mintan, bacaklarında da dolaksız bir külot vardı.
- H. TanerBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yakasız
Look at other dictionaries:
yakasız gömlek — is., ği, hlk. Kefen … Çağatay Osmanlı Sözlük
yakasız mintan — is., hlk. Kefen … Çağatay Osmanlı Sözlük
HAY'AL — Yakasız gömlek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
gömlek — is., ği 1) Vücudun üst kısmına giyilen kollu veya yarım kollu, yakalı giysi Sarı zeminli, kırmızı çiçekli gömleğinin yalnız boğazına tesadüf eden düğmesi ilikli, ötekiler açıktı. S. F. Abasıyanık 2) Kadınların giydikleri ince kumaştan yapılmış… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kefen — is., Ar. kefen Ölünün gömülmeden önce sarıldığı beyaz bez, yakasız gömlek, yakasız mintan Gül değil, arkasında kanlı kefen / Sen misin, sen misin garip vatan? N. Kemal Birleşik Sözler kefen soyucu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller kefen alacak… … Çağatay Osmanlı Sözlük
mintan — is., Far. nīm + ten 1) Yakasız, uzun kollu erkek gömleği Cepkenini, damalı mintanını çıkarmış, kolalı gömleğine kravatını bağlıyordu. T. Buğra 2) Gömlek üzerine giyilen kollu yelek Birleşik Sözler yakasız mintan … Çağatay Osmanlı Sözlük
aba — 1. is., hlk. 1) Abla 2) Anne 2. is., Ar. ˁabā 1) Yünün dövülmesiyle yapılan kalın ve kaba kumaş 2) Bu kumaştan yapılmış yakasız ve uzun üstlük 3) sf. Bu kumaştan yapılmış olan Ayağında bir aba potur vardı. R. N. Güntekin 4) esk. Bu kumaştan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
cepken — is. Kolları yırtmaçlı ve uzun, harçla işlenmiş bir tür kısa, yakasız üst giysisi Cepkenini, damalı mintanını çıkarmış, kolalı gömleğine kravatını bağlıyordu. T. Buğra … Çağatay Osmanlı Sözlük
dolaksız — sf. Dolağı olmayan, büzgüsü bulunmayan Adamın sırtında yakasız bir mintanı, bacaklarında da dolaksız bir külot vardı. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
ferace — is., esk., Ar. ferāce 1) Kadınların sokakta giydikleri, mantoya benzer, arkası bol, yakasız, çoğu kez eteklere kadar uzayan üst giysisi 2) Dervişlerin giydiği bol bir tür hırka … Çağatay Osmanlı Sözlük
