yapışkan otu — is., bit. b. Isırgangillerden, duvarlar üzerinde gelişen, yaprakları yapışkan bir bitki (Parietria) … Çağatay Osmanlı Sözlük
çiriş gibi — yapışkan ve acı … Çağatay Osmanlı Sözlük
çalpuşlanmak — yapışkan olmak, çelpeklenmek. II, 271 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
sagız toprak — yapışkan toprak I, 365 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
LÂZIK — Yapışkan, yapışıcı. Yapışmış olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
LÜZUCÎ — Yapışkan. * Kopmadan uzayan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MASİK — Yapışkan. * Zapteden, istilâ eden, tutan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
epişek — yapışkan sırnaşık … Beypazari ağzindan sözcükler
mıncık mıncık — sf. 1) Yapışkan ve kaygan bir duruma gelmiş 2) zf. Yağ, çamur vb. yapışkan şeyleri birbirine karıştırarak Bir tencere yağı önüne koyup mıncık mıncık yoğuruyordu … Çağatay Osmanlı Sözlük
yapışak — is., ğı 1) Yapışkan bir çeşit ot 2) Yapışkan özelliği olan nesne 3) mec. Arsız, sırnaşık kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük