- yapma uydu
- is., gök b.
Herhangi bir gezegenin çevresindeki bir yörüngeye yeryüzünden fırlatılarak yerleştirilmiş insan yapısı nesne, suni peyk
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yapma — is. 1) Yapmak işi 2) sf. Doğadaki şeylere benzetilerek insan eliyle yapılmış, yapay, suni, sahici karşıtı Eliyle bahçenin dökme taştan yapma mağaralarından birini göstererek... Y. K. Karaosmanoğlu 3) sf. İçten olmayan, içten gelmeyerek yapılan,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
uydu — is., gök b. 1) Bir gezegenin çekiminde bulunarak onun çevresinde dolanan daha küçük gezegen, peyk Ay, yerin uydusudur. 2) Türlü amaçlarla yerden fırlatılan ve genellikle kapalı bir yörünge çizerek yer çevresinde dolanan araç 3) sf., mec. İşlerini … Çağatay Osmanlı Sözlük
suni peyk — is., gök b. Yapma uydu … Çağatay Osmanlı Sözlük
yörüngesine oturmak — 1) yapma uydu uzayda istenilen yörüngede hareket etmek 2) mec. bir iş yoluna girmek … Çağatay Osmanlı Sözlük