yavru — is. Çocuq, uşaq, körpə, bala (nəvazişlə deyilir). Yavrum, quzum! Yatanlar ayılmaz mahaldır? Ancaq mənimki nalə, səninki sualdır. M. Ə. S.. Yanaşar bəstəriətfalə ana; Uyqudan yavrusu istər oyana. A. S.. <Nazlı Marala:> Mən sənə ana… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yavru kapı — is. Kuzu kapısı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yavru atmak — gebe hayvan yavrusunu düşürmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
leyleğin attığı yavru — çevresinde yeteri kadar ilgi görmeyen kimse Gözlerimi önüme indirmiştim, başım dönüyor, kulaklarım vınlıyordu. Ben, bilhassa ben, leyleğin attığı yavru. O. Kemal … Çağatay Osmanlı Sözlük
ananın bastığı yavru incinmez — annenin acı sözü çocuğuna ağır gelmez anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
KUVB — Yavru … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
biçik — yavru … Beypazari ağzindan sözcükler
döl — yavru … Beypazari ağzindan sözcükler
yavrucuq — «Yavru»dan oxş. Lay lay mələyim, sevdiciyim, yavrucuğum yat; Bir də ələ düşməz bu çocuqluq dəmi, heyhat! A. Ş.. Zəhra yuvası dağılmış bu yavrucuqların, analarını itirmiş bu üç qızın halını, ürək parçalayan səmimi göz yaşlarını görərək ixtiyarsız… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
SABİ' — Yavru sesi. * Fil, hınzır ve fâre sesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük