- yaygaracı
- sf.
Gerekli gereksiz çok bağırıp çağıran
Annesi gibi çatık kaşlı ve yaygaracı değildi.
- Halikarnas Balıkçısı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Annesi gibi çatık kaşlı ve yaygaracı değildi.
- Halikarnas BalıkçısıÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
CARİS — Yaygaracı, geveze, terbiyesiz, güldürücü. Çala çaldıran … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
carcar — sf., hlk. Geveze, yaygaracı … Çağatay Osmanlı Sözlük
şaklatmak — i Şak diye ses çıkartmak Yaygaracı kadın bir elinin tersini öteki elinin avucuna vurarak şaklatıyor, gözlerini açıyor, bağırıyordu. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
şamatacı — is. Gürültü, patırtı yapan kimse ... her köşe, içen, yiyen, yaygaracı, şamatacı insan yığınlarıyla kaynıyordu. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
vayvaycı — sf. Yaygaracı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaygaracılık — is., ğı Yaygaracı olma durumu, şirretlik … Çağatay Osmanlı Sözlük