- yediemin
- is., huk., Ar. yed + emīn
Birden çok kişi arasında hukuki durumu çekişmeli olan bir malın, çekişme sonuçlanıncaya kadar emanet olarak bırakıldığı kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yediemin
Look at other dictionaries:
yediemin — uyuşmazlık konusu şeyin saklanması ve idaresi kendisine verilen kişi; güvenilir kişi; yediadil … Hukuk Sözlüğü
emin — sf., Ar. emīn 1) Güvenli Gizli kitapları ve notları yok etmemiş yahut daha emin bir yere kaldırmamıştım. R. N. Güntekin 2) Sakıncasız, emniyetli, tehlikesiz Dağlar hiçbir zaman emin değildir. Y. K. Karaosmanoğlu 3) Şüphesi olmayan Pek büyük bir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
