- bandocu
- is.
Bandoda görevi olan kimse, mızıkacı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bandocu
Look at other dictionaries:
bandoculuk — is., ğu Bandocu olma işi veya durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
mızıkacı — is. 1) Bandocu 2) Armonika çalan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük