- yepelek
- sf., -ği, hlk.
İnce yapılı, zarif, narin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yepelek
Look at other dictionaries:
yel yepelek — zf. Yel yeperek Birdenbire genel sekreterin yel yepelek odadan içeriye girdiğini gördüm. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
yellim yepelek — zf. Yel yeperek … Çağatay Osmanlı Sözlük
narin — sf., Far. nārīn 1) İnce yapılı, yepelek, nazenin Bir tezgâhta tülbent dokuyan narin bir kıza âşık oldum. S. F. Abasıyanık 2) İnce, nazik Söğüdün yaprağı narindir narin. Halk türküsü … Çağatay Osmanlı Sözlük
yel — is. 1) Havanın yer değiştirmesinden oluşan esinti, rüzgâr 2) hlk. Romatizma ağrısı 3) hlk. Kalın bağırsaktaki gaz Birleşik Sözler yel değirmeni yelkesen yelkıran yelkovan yelölçer yel yepelek … Çağatay Osmanlı Sözlük
yel yeperek — zf. Çok acele, telaşla, bilinçsizce (koşuşturmak), yel yepelek Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller yel yeperek yelken kürek … Çağatay Osmanlı Sözlük
