- yer bilimi
- is.
Yer yuvarlağının yapısını, birleşimini, evrimini inceleyen bilim, jeoloji, arziyat
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yer bilimi
Look at other dictionaries:
yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yer bilimci — is. Yer bilimi uzmanı, jeolog … Çağatay Osmanlı Sözlük
yer adı bilimi — is., db. Yer adlarını inceleme konusu edinen dil bilimi dalı, toponimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
yer adı — is., coğ. Yerleşim bölgeleri ile deniz, göl, ırmak, dağ, tepe, bağ, bahçe, vadi vb. yerlerin adı Birleşik Sözler yer adı bilimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
edebiyat bilimi — is. Edebiyatın içinde yer alan konuları sosyoloji, psikoloji vb. bilim dallarının yöntemlerini de kullanarak araştıran, inceleyen, irdeleyen ve tahlil eden bilim dalı, yazın bilimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
mağara bilimi — is., jeol. Konusu mağaraları, yer altındaki uçurumları, yarıkları, oyukları, yer altı akarsularını araştırmak ve incelemek olan bilim … Çağatay Osmanlı Sözlük
deprem bilimi — is. Depremleri, yer sarsıntılarını inceleyen bilim, sismoloji … Çağatay Osmanlı Sözlük
Doğu bilimi — is. Avrupa ya göre doğuda yer alan ulusların dillerini, tarihlerini, kültür ve törelerini inceleyen bilim, Şarkiyat, oryantalizm … Çağatay Osmanlı Sözlük
tortul bilimi — is. Yer biliminin tortulları inceleyen kolu, sedimantoloji … Çağatay Osmanlı Sözlük
bilim — is. 1) Evrenin veya olayların bir bölümünü konu olarak seçen, deneye dayanan yöntemler ve gerçeklikten yararlanarak sonuç çıkarmaya çalışan düzenli bilgi, ilim Benim sizden istediğim Türkçe yardım, bazı eski yazılı bilim ve tarih gibi ciddi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
