- yer cücesi
- is.
Kısa boylu, çokbilmiş, kurnaz kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yer cücesi
Look at other dictionaries:
yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
cüce — sf. 1) Boyu, normalden çok daha kısa olan (kimse) 2) mec. Gelişmemiş (bitki) Cüce ağaçlar. Birleşik Sözler cüce aynası yer cücesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
