- yer çekimi
- is., fiz.
Yer kütlesinin çekimi etkisiyle bir cismin, türlü bölümlerine uygulanan güçlerin bileşkesi, arz cazibesi
Cisimlerin ağırlığı yer çekiminin bir sonucudur.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yer çekimi
Look at other dictionaries:
yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çekim — is. 1) Çekme işi 2) dbl. Fiillerin çeşitli zaman, kişi ve kiplere, adların da ad durumlarına göre uğradıkları değişiklikler, tasrif 3) fiz. Herhangi bir cismin, başka bir cismi kendine doğru çekme gücü, cazibe Güneş çekimi. Yer çekimi. Mıknatıs… … Çağatay Osmanlı Sözlük
alan — is. 1) Düz, açık ve geniş yer, meydan, saha 2) Orman içinde düz ve ağaçsız yer, düzlük, kayran 3) Yüz ölçümü 4) Eski Roma da açık hava gösterisi yapılan geniş yer 5) mec. Bir çalışma çevresi Sanat kapalı bir alan değildir; sanat eseri herkes için … Çağatay Osmanlı Sözlük
yasa — is. 1) Olayların gidişinde olağan dışına yer vermeyen, değişmezlik ve mecburiyet gösteren kural Doğa yasaları. 2) huk. Devletin yasama organları tarafından konulan ve uyulması gereken kurallar bütünü, kanun Ceza yasası. 3) Bilimde çok sayıda… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağırlık merkezi — is., fiz. 1) Bir cismin bütün noktalarına ayrı ayrı etki yapan yer çekimi kuvvetlerinden oluşmuş tek kuvvet durumundaki bileşkenin uygulama noktası 2) mec. Bir işin en önemli bölümü … Çağatay Osmanlı Sözlük
arz cazibesi — is., fiz. Yer çekimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
dik — sf. 1) Yatay bir düzleme göre yer çekimi doğrultusunda bulunan, eğik olmayan Sağlam yapılı, dik duruşlu bir gençti o yıllarda. N. Cumalı 2) Yatık durmayan, sert Dik saç. 3) Sert, kalın, tok (ses) Sesi dik ve küstahtı, söylediklerini aşağı salonda … Çağatay Osmanlı Sözlük
düşey — sf., mat. Yer çekimi doğrultusunda olan, şakuli Çekül bir düşey doğrultuyu gösterir. Birleşik Sözler düşey çember düşey düzlem … Çağatay Osmanlı Sözlük
ivme — is. 1) İvmek işi 2) fiz. Hareket eden nesnenin kısa bir zaman içinde, hızında oluşan değişmenin bu zamana oranı Ankara da yer çekimi ivmesi 980 santimetre/saniyekaredir. Birleşik Sözler açısal ivme … Çağatay Osmanlı Sözlük
su basıncı — is., fiz. Durgun bir su kütlesinin birim yüzeyini etkileyen yer çekimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
