- yer özekçil
- sf., coğ.
Yerin gözlem noktası olarak alınan merkeziyle ilgili, jeosantrik
Bir gezegenin yer özekçil hareketi.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yer özekçil
Look at other dictionaries:
yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yer merkezli — sf. Yer özekçil … Çağatay Osmanlı Sözlük
jeosantrik — sf., ği, coğ., Fr. géocentrique Yer özekçil … Çağatay Osmanlı Sözlük
