- yerici
- sf.
Yeren, yerme işini yapan
Dürüstlük paravanasının altında yerici ve olumsuz bir akımın gelişme istidadı gösterdiğine dikkat çeker.
- H. Taner
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Dürüstlük paravanasının altında yerici ve olumsuz bir akımın gelişme istidadı gösterdiğine dikkat çeker.
- H. TanerÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kabare tiyatrosu — is., tiy. Genellikle güncel konuları iğneleyici, yerici, taşlayıcı biçimde ele alan skeçlerin oynandığı, monologların, şarkıların ve şiirlerin söylendiği küçük tiyatro Toplumsal ve politik hiciv yapan her kabare tiyatrosu, bulunduğu ortamın zekâ… … Çağatay Osmanlı Sözlük
pejoratif — sf., Fr. péjoratif Küçümseyici, aşağılayıcı, kötüleyici, yerici, yermeli … Çağatay Osmanlı Sözlük
yermeli — sf. Yerici bir özelliği de bulunan (söz), pejoratif Moruk, herif, kopil, birer yermeli kelimedir … Çağatay Osmanlı Sözlük