- yerleşim alanı
- is., coğ.
Yerleşim merkezi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yerleşim alanı
Look at other dictionaries:
yerleşim — is. Yerleşme, iskân Birleşik Sözler yerleşim alanı yerleşim merkezi … Çağatay Osmanlı Sözlük
yerleşim merkezi — is., coğ. İl, ilçe, köy gibi halkın bir arada yaşadığı yerler, yerleşim alanı, meskûn mahal Yerleşim merkezlerinde hız sınırı azami 50 kilometredir … Çağatay Osmanlı Sözlük
alan — is. 1) Düz, açık ve geniş yer, meydan, saha 2) Orman içinde düz ve ağaçsız yer, düzlük, kayran 3) Yüz ölçümü 4) Eski Roma da açık hava gösterisi yapılan geniş yer 5) mec. Bir çalışma çevresi Sanat kapalı bir alan değildir; sanat eseri herkes için … Çağatay Osmanlı Sözlük
şehir — is., hri, Far. şehr Nüfusunun çoğu ticaret, sanayi, hizmet veya yönetimle ilgili işlerle uğraşan, genellikle tarımsal etkinliklerin olmadığı yerleşim alanı, kent, site İzmir üzerine dünyada bir şehir daha yoktur diyorlar. Y. K. Karaosmanoğlu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yerleşme — is. 1) Yerleşmek işi 2) Yerleşim alanı veya merkezi Boğaziçi köyleri, İstanbul la ancak deniz yoluyla bağlanan, kopuk yerleşmelerdi. A. Boysan … Çağatay Osmanlı Sözlük
