- yığıntı
- is.
Bir araya yığılmış şeyler kümesi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yığıntı
Look at other dictionaries:
yığıntı — is. 1. Qalıqlardan, tullantılardan, tör töküntüdən və s. dən yığılmış qalaq. Dəmir tullantı yığıntısı. Zibil yığıntısı. – Əjdər bir az da uzaqlaşmalı, kənardan, daş və qum yığıntılarının arası ilə getməli oldu. S. Rəh.. 2. Çay və yağış suları ilə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yığıntı — I (Gədəbəy, Gəncə, Xanlar, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki, Zəngəzur) nehrə çalxamaq üçün bir neçə gün yığılıb saxlanılan qatıq. – Bizim bu gün yığıntımız çoxdu (Zəngəzur); – Yığıntı i:lənifdi (Gəncə) II (İmişli) məc. – hirs, acıq. – Gəldi yığıntısın… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kömle — yığıntı, yiyinti … Çağatay Osmanlı Sözlük
döşürməx’ — I (Başkeçid, Borçalı, Gədəbəy, Qazax, Şəmkir, Tovuz) 1. b a x döyşürməx’. – Gə, bir ki fartux da pambığ döşürəx’, qoy çox olsun; – Anası nə töküfsə, qız da onu döşürüf (Şəmkir); – Bir az yığıntı döşürmüşüm, nəhrə çalxa:cam zavahları (Gədəbəy); –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hava — 1. is. <ər.> 1. Yer atmosferini əmələ gətirən qazların, başlıca olaraq azotla oksigenin qarışığı. Havanın təzyiqi. Şara hava doldurmaq. Təmiz havada nəfəs almaq. Rütubətli hava. 2. Yeri əhatə edən boşluq, ənginlik; fəza. Quşlar havada uçur … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yığın — is. 1. Koma, qalaq, topa; yığıntı halında olan şey. Ot yığını. Saman yığını. Şey yığını. Odun yığını. – Sarxan özü sağ tərəfdəki torpaq yığınının arxasında uzandı. M. Hüs.. 2. Bax yığım. 3. Kütlə, izdiham, qələbəlik, bir yerə toplanıb yığılmış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küleğçe — her turlü kümeli top şey, yığıntı, küme … Çağatay Osmanlı Sözlük
kürümek — kürekle yığıntı ve pislikleri temizlemek … Beypazari ağzindan sözcükler
