- adamcıl
- sf.
İnsandan ürkmeyen, insana alışmış olan, insana sokulan, sıcakkanlı, munis
Hem de ne adamcıldır, ne candır, bilseniz.
- Y. K. Karaosmanoğlu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
adamcıl
Look at other dictionaries:
adamcıl — I (Şəmkir) insan qanına həris olan, vəhşi, adama hücum edən. – Köpəyoğlu İrəməzanoğlu çox adamcıl adam oluf, nə qədər adam öldürüf II (Şəmkir) arif, qabil, adamtanıyan. – O kişi çox adamcıldı, ağzını açan kimi bilir, nə danışajaxsaη … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
adamcıl — sif. Adamyeyən, insan qanına həris olan. // Vəhşi, yırtıcı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
adamcıllık — is., ğı Adamcıl olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
adamxor — (Meğri) bax adamcıl … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
