- yukaç
- is., -cı, jeol.
Yer katmanları kıvrımlarının tümsek bölümü, semer, ineç karşıtı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yukaç
Look at other dictionaries:
Тохарские языки — Деревянная табличка с тохарским текстом, Кучэ, Китай, V VIII века Тохарские языки (агнео кучанские языки) группа индоевропейских языков, состоящая из мёртвых «тохарского А» («восточно тохарский») и «тохарского Б» … Википедия
ineç — is., ci, jeol. Tekne, yukaç karşıtı … Çağatay Osmanlı Sözlük
semer — is., Rum. 1) At, eşek, katır vb. hayvanların sırtına yerleştirilen, üzerine yük bağlanan veya binilen, iskeleti ağaçtan araç Semere asılı bir sepeti çözüp ağacın uygun bir dalına astı. N. Cumalı 2) Hamalların yük taşırken kullandığı deriden sırt… … Çağatay Osmanlı Sözlük
