- yumulu
- sf.
Yumuk
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yumulu — sif. Yumulmuş vəziyyətdə olan; örtülü, qapalı, yumuq. – Vida deyəcəyəm Vətən mülkünə; Gözləri yumulu, əlləri açıq. M. Araz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yarıyumulu — sif. Tam yumulu olmayan, azacıq yumulu. Yarıyumulu göz. – Nadir . . gözünü yarıyumulu z., yarıaçıq saxlayıb . . Aya tərəf baxmağa başladı. B. T … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yumuk — sf., ğu 1) Yumulmuş olan, yumulmuş gibi duran, yumulu Uyandı, silkindi, yumuk gözlerini açarak yere sıçradı. P. Safa 2) Tombul Şen, kara gözlü, yumuk, renkli bir çehre! R. N. Güntekin Birleşik Sözler yumuk gözlü yamuk yumuk … Çağatay Osmanlı Sözlük
açılmaq — f. 1. Qapağı, örtüsü və s. götürülmək, düşmək, açıq hala gəlmək. Qutu açıldı. Qazanın qapağı açıldı. Damın üstü açıldı. Şüşənin ağzı açıldı. Qıfıl açıldı. 2. Aradakı maneə götürülmək, yaxud yox olmaq. Qarlar əridi, dağ kəndlərinə yol açıldı. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözüyumulu — sif. və zərf 1. Gözləri yumulu, gözləri bağlı. Gözüyumulu xəstə. – <Bahar:> Yaxşı, bəs gözüyumulu oturum? Ə. H.. 2. məc. Kor koruna, düşünmədən, heç bir şeydən xəbərsiz. <Ağabəyim:> Kiri, ay dayə, bəxtinin qədrini bilməmisən, dünyaya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti