- yurtluk
- is., -ğu
1) Malikâne2) tar. Bir yerin gelirinin bir kimseye yalnız ölünceye kadar kullanılması şartıyla ayrılması yöntemi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yurtluk
Look at other dictionaries:
erle — yurtluk, yurt tutulan ye ı III, 251bkz: irle … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
irle — yurtluk, yurt tutulan ye ı III, 251bkz:erle … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
kontluk — is., ğu Kont unvanına hak kazandıran yurtluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
malikâne — is., Ar. mālik + Far. āne Geniş bir alana kurulmuş, büyük ve gösterişli ev, yurtluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
